پازل ایران

همه چیزهایی که درباره پازل باید بدانید : ابتدا به طور خلاصه می گوییم که پازل یا جورچین نوعی وسیله ی سرگرمی است که در آن، فرد قطعات بریده شده ی یک تصویر را که جدا از هم و به صورت به هم ریخته می باشد را در کنار یکدیگر قرار می دهد. یکی از انواع این پازل ها، Jigsaw Puzzle یا پازل منبّت کاری شده است که در ایران به صورت عام، به آن لفظ پازل اطلاق می شود. این نوع پازل شامل تکه های ریزی می باشد که ممکن است در اطراف، برآمدگی و یا فرو رفتگی هایی داشته باشد که هر برآمدگی می تواند در فرو رفتگیِ تکه ی مناسبی قرار گرفته و محکم گردد و در نهایت استحکامی بین قطعات ایجاد می شود. بر روی هر تکه، قسمتی از یک تصویر بزرگ قرار دارد که با قرار گرفتن در کنار سایر قطعات، تصویر اصلی کامل شده و پازل به اتمام می رسد. پازل های منبتی در ابتدا بر روی چوب ساخته می شدند به طوری که بر روی چوب، عکس یا نقاشی چاپ می شد و سپس با اره مویی (JigSaw)، آن را برش می دادند. امروزه تولیدکنندگان این بازی، تصاویر را روی مقوا و کاغذ مخصوص این کار چاپ می کنند تا سریعتر، ساده تر و ارزان تر بتوانند آن را تولید کنند. طرح ها می تواند مناظر طبیعی، ساختمان ها، حیات وحش و یا هر چیزی باشند. امروزه کپیِ تابلو های معروف جهان مانند مونالیزا ، ونوس و... که بر روی پازل ها چاپ می شوند، طرفداران بسیاری دارد. برخی از شرکت ها تصاویر دلخواه شما را  به صورت پازل درآورده و به شما ارائه می کنند که البته چندان هم ارزان تمام نمی شود.

پازل در فرهنگ فارسی معین:

(زِ) [ انگ . ] (اِ.) نوعی بازی فکری که از چندین قطعه مقوایی، چوبی یا پلاستیکی دارای شکل های منظم تشکیل شده است و وقتی این قطعه ها به صورت مناسب کنار هم قرار می گیرند، تصویر خاص و مورد نظر شکل می گیرد.

تاریخچه پازل:

شاید برایتان جالب باشد که این بازی، عمری حدود 259 سال دارد. پازل یا ایده بریدن و چیدن تصاویر، در سال 1760 میلادی، برای نخستین بار به عنوان شیوه ای کارآمد، برای آموزش کودکان و تفریح بزرگسالان مورد استفاده قرار گرفت. جان اسپیلسبری John Spilsbury، نقشه ساز و حکاک اهل لندن، اولین کسی بود که طرح های منبتی را به صورت تجاری به فروش رساند(حدود سال 1760). او مشغول فعالیت نقشه کشی بود که ناگهان ایده درست کردن پازل به فکرش رسید. وی به وسیله اره مویی، برش هایی بر روی تخته نقشه کشی خود در حد فاصل مرز شهرها ایجاد کرد و بدین ترتیب اولین پازل ابداع گردید. در واقع وسیله ابداع شده یک سرگرمی آموزنده بود که به عنوان یک وسیله کمک آموزشی در رشته جغرافیا نیز مورد استفاده قرار گرفت. در سال های بعد از جنگ جهانی دوم و با افزایش قیمت چوب، پازل های مقوایی درست شدند که قیمت های کمتری هم داشتند. این محصولات تولید شده به بازار جهانی راه یافتند. دوران طلایی تولید این بازی از سال 1920 میلادی با تولید طرح هایی با مناظر و تصاویر زیبا و طرح هايي با آثار نقاشان بزرگ جهان آغاز شده و تا کنون نیز ادامه دارد. تکه های طرح این بازی معمولا به صورت 500 تکه، 1000 تکه، 2000 تکه و حتی بیشتر تولید می شوند که 1000 تکه ی آنها معمول تر است و بیشتر مورد استقبال قرار می گیرد. با این حال، بزرگترین طرح این بازی ساخته شده تا چند سالِ پیش، به تعداد 24 هزار تکه می باشد که ابعاد آن در نهایت به 157*428 سانتی متر می رسید و ساخت شرکت Educa اسپانیا بود.

پازل 24000 تکه (Life Puzzle Educa)

ولی پس از آن، شرکت رونزبرگرِ آلمان، نتوانست عقب بماند و با ارائه طرحی با 32256 تکه و ابعادِ 192*544 سانتی متر، نام خود را به عنوان تولید کننده بزرگترین پازل جهان در کتاب رکورد های گینس ثبت کرد.

پس از آن، شرکت ادوکا بار دیگر رکورد شکنی کرد و پازل حیات وحش (Wild Life) را با تعداد 33600 تکه، وارد بازار کرد که سایز نهایی این پازل، 150*570 سانتی متر است.

پازل 33600 تکه ( Wild Life Educa)

با اینکه پازل ها در آن زمان به صورت ورقی ساخته می شدند، ولی در سال های اخیر، پازل ها از حالت 2 بعدی فراتر رفته و امروزه محصولات 3 بعدی نیز موجود می باشند که معمولا به شکل کره یا هرم ارائه می شوند.

جنس پازل:

معمولا پازل ها از مقوا و تصویری با کیفیت بر روی آن ساخته می شوند ولی بازی های فومی، لاکی، پلاستیکی، چوبی و فلزی هم ساخته شده اند. در شکل زیر دو نمونه از محصول فلزی و چوبی را مشاهده می کنید:

فواید و اهمیت بازی پازل برای کودکان:

• تشخیص تفاوت در فرم، رنگ، اندازه و شکل به عنوان ابزار پایه هوش در دوره نوپایی
• تقویت هوش کلامی و افزایش دامنه واژگان جدید هنگام آشنایی با تصاویر جدید
• تقویت حافظه دیداری
• فهم رابطه بین جزء و کل و اینکه اجزاء، شکل اصلی را می سازند
• تقویت هوش فضایی، هندسی و تجسمی، با تجسم طرح اصلی و دنبال کردن خطوط و رنگ ها
• افزایش قدرت هماهنگی بین چشم و دست که در سنین پایین بسیار اهمیت دارد
• تقویت مهارت های حرکتی دست به خصوص در پازل های مکعبی
• پرورش ذوق هنری کودک با درک تصاویر و رنگ ها
• افزایش قدرت توجه و تمرکز به عنوان یکی از مهارت های پایه برای آموزش و پرورش کودک
• افزایش اعتماد به نفس و احساس رضایت خاطر پس از حل پازل
• درک مفهوم نظم و ترتیب و ضرورت توجه به آن
• تقویت مهارت حل مسئله
• آموزش صبر و پایداری در حل مسئله
• تقویت هوش منطقی و استدلالی که پایه آموزش ریاضی نیز محسوب می شود
• درک مفاهیم سطح، حجم و ارتفاع در بازی با پازل های مکعبی

توجه داشته باشید که پازل بازی های دیجیتالی که امروزه در تبلت، موبایل و کامپیوتر وجود دارند، همه مزایای فوق را در بر ندارند و البته آنها نیز مفید هستند و در مقایسه با سایر بازی های خشن و نامناسب کامپیوتری برتری دارند. منتها در استفاده از تبلت و کامپیوتر، باید به محدودیت زمانی استفاده از آنها در طول روز برای گروه های مختلف سنی توجه داشت.

فواید و اهمیت بازی پازل برای بزرگسالان:

• بازی پازل یکی از روش های موثر برای ورزش مغز محسوب می شود.
• این بازی از افسردگی جلوگیری کرده و باعث کاهش استرس می شود.
• در مواقع انجام کارهای سخت و دشوار و دسترسی به مسئولیت های سخت، میتوانید با این بازی به مغز خود ورزش دهید.
• بالتیمور و جورج، استاد دانشگاه هایکینز، بر اساس تحقیقات خود به این امر شگفت انگیز دست یافته اند که اهمیت بازی پازل در این است که اثرات با دوام بر قدرت استدلال و سرعت عمل در دریافت مطالب آموزشی دارند.
• بازی پازل به تحرکات چشم افراد بسیار کمک می کند.
• طرح هایی با قطعات زیاد و بالای 1000 عدد می تواند به صورت گروهی چیده شود که این گروهی بودن کار، روحیه اعضای تیمی و همکاری را بالا  خواهد برد و علاوه بر این، چیدن این طرح ها در کنار هم، باعث شادابی و همبستگی بین افراد می شود.
• در طول سالیان گذشته، طرح های متعددی در شکل های آسان و پیچیده طراحی شده است که افراد میتوانند با انجام آن، نتایج  موثری در بهبود کارکرد مغز به دست آورند.
• یکی از دلایل اهمیت این بازی، تاثیر آن بر تقویت حافظه و مبارزه با بیماری آلزایمر است.
• افرادی که به دلایل موروثی نگران ابتلا به آلزایمر هستند می توانند با این بازی و سایر بازی های تقویت حافظه مثل فلش کارت و همچنین تمرین به خاطر سپردن شعر، از بروز این بیماری جلوگیری کنید.
• در اهمیت این بازی کافی است بدانید که بازی های پازل و سایر بازی های تقویت هوش میتوانند کارکرد مغز شما را در مسائل روزمره زندگیتان، به نحو موثری بهبود بخشند.

در هنگام خریدن پازل برای کودکان به موارد زیر دقت کنید:

اهمیت بازی پازل به خاطر تاثیری است که بر ابعاد مختلف هوش و توانایی های ذهنی کودک و همچنین سایر گروه های سنی دارد. پازل ها از تصاویر دو یا چهار قطعه ای برای کودکان نوپا وجود دارد تا عکس های پیچیده تری که بیست و چهار یا سی و شش قطعه را در بر می گیرد. البته این بازی محدوده سنی ندارد و برای نوجوانان، جوانان و بزرگسالان، طرح های هزار، دوهزار، پنج هزار و بیشتر نیز در بازار وجود دارد. همچنین طرح های سه بعدی و طرح های پیچیده تر. پازل، یک بازی هیجان انگیز برای کودکان است. آنها در دوره نوپایی از بازی با طرح ها و مکعب های پازلی لذت می برند. ویژگی اصلی طرح ها این است که کودک در ذهنش توانایی تکمیل تصاویر را پیدا می کند. در خرید پازل ها باید به سن و سطح درک و فهم کودک و تناسب طرح با آن توجه داشت. این بازی نباید آن قدر سخت باشد که کودک از حل آن ناتوان شود و احساس شکست و ناامیدی کند. به تعبیری، بازی باید کودک را به مبارزه طلبی و تفکر و تأمل وا دارد تا کودک از توانایی های ذهنی و روانی خویش برای حل مسئله استفاده کند ولی این مبارزه طلبی و زور آزمایی فکری و روانی نباید خیلی ادامه یابد، وگرنه کودک احساس شکست و حقارت می کند و اعتماد به نفس او کاهش می یابد. باید مراقب بود تا شکست های کودک در بازی با انواع اسباب بازی ها، از سه یا چهار بار بیشتر نشود، زیرا برای رشد شخصیت و سلامت روانی کودک زیان آور است. همچنبن طرح نباید آن قدر ساده و آسان باشد که کودک علاقه اش را از دست بدهد و احساس خستگی کند، بلکه باید کودک را به مبارزه بطلبد و کودک پس از مقداری تلاش و کوشش فکری، بتواند بر آن پیروز شود تا برایش جذاب و شیرین باشد. درجه سختی و آسانی پازل به اندازه آن یا موضوع آن بستگی دارد که ریز یا درشت و تعداد آن کم و یا زیاد باشد. معمولا پازل کودکان از 3 تا 36 قطعه طراحی می شود. هر اندازه موضوع آن پیچیده تر باشد و تصاویر به کار رفته در آن ریز تر و متراکم تر باشد، پازل سخت تر است. اهمیت بازی پازل در این است که برای تهیه آن، متناسب با سن کودک، از پازل های ساده تر شروع کنیم و گام به گام او را با طرح های سخت تر و پیچیده تر آشنا کنیم. در این صورت از نتایج و بازخورد مثبتی در بازی بهره مند شده و انگیزه کودک برای بازی بیشتر شود.

پازل های یک تکه:

برای کودکان نوپا که هنوز هیچ ایده ای دربار بازی پازل ندارند، شما نخست می بایست با طرح های مخصوص این دوره، مفهوم چفت کردن را به او یاد دهید. برای این منظور بهتر است از طرح های تک تکه ای یا جایگذاری استفاده کنید که شکل ساده ای داشته و پازل را فیت یک زمینه می کند چون زمانی که کودک قادر به درک قسمت های مختلف نیست، به وسیله ی آزمایش و خطا، به راحتی می تواند جای واقعی آن ها را پیدا کند. البته بدیهی است که نتیجه مطلوب زمانی به دست می آید که کودک از روی نظم و قاعده منطقی بتواند پازلی را تکمیل کند نه آن که به صورت تصادفی و از طریق آزمون و خطا، جایگذاری را انجام دهد. در این حالت، کودک به سختی مسئله را حل می کند و وقت زیادی را صرف خواهد کرد. صرف وقت زیاد و عدم درک نظم منطقی موجود باعث دلزدگی و خستگی کودک می شود. بازی با پازل تک تکه ای می بایست تا جایی ادامه داشته باشد که کودک به مهارت بازی برسد و بتواند هنگامی که یک پازل تک تکه ای دیگر در اختیارش قرار می دهید، طی یک یا سه بار تلاش، آن را در جای خود قرار دهد. پازل های جور چین تک تکه ای هم بدین منظور مناسب هستند. استفاده از جورچین اشکال نیز به کودک نوپایتان کمک می کند تا اشکال را درک کرده و به علاوه آنها را با یکدیگر هماهنگ سازد. اگر فکر می کنید که این بازی برای کودکتان کمی سخت است، می توانید آن را ساده سازی کنید. نخست هرتکه پازل جورچین را جلوی محل قرار گیری اش قرار دهید، سپس از او بخواهید تا آن را سر جای خوش بگذارد. این شیوه باعث تقویت استعداد های شناختی همراه با تمرین حل مسئله می شود. روزانه مقداری از زمان های بازی با کودکتان را به بازی پازل یا بازی با جورچین اختصاص دهید.

پازل های 2 تکه ای:

وقتی که احساس کردید کودکتان در انجام طرح های تک تکه ای مهارت زیادی پیدا کرد و یاد گرفت که بازی های جورچین چگونه کار می کنند، در مرحله بعدی، مفهوم تکمیلی یک تصویر را به او آموزش دهید. به کودکتان یاد داده که چگونه تصاویر با چسباندن تکه ها به هم تشکیل می شوند. بهتر است جلوی او چند بار بازی کنید و وقتی که او پس از مدتی بازی با طرح های دوتکه، به درک تکمیل شکل با قرار دادن طرح ها در کنار هم رسید، به او پازل های 4 تکه ای را معرفی کنید.

پازل های 4 تکه ای:

پازل های مربوط به نوپا ها اغلب در سِت های 4 تایی، 6 تایی، 9 و 12 تایی طراحی شده اند. کسب مهارت در حل طرح های 4 تکه به این معنا نیست که او می تواند طرح های 6 و 12 تکه ایی را نیز حل کند. کودکان طرح های با تکه های بیشتر را به مرور زمان یاد می گیرند. بنابراین، حتی اگر روی یک بسته بازی 6 و 12 تکه ای نوشته بود که مخصوص کودکان نوپا است، شما تا وقتی که کودکتان به مهارت حل طرح های 4 تکه ای نرسیده، نباید این طرح ها را در اختیار او بگذارید. برای استفاده از طرح های با قطعات بیشتر، کودک می بایست به لحاظ عاطفه مثبت و انگیزش، مهارت های ادراک دیداری و توجه و تمرکز رشد کرده باشد. این سه عامل در تسلط یافتن و تشویق کودک برای حل پازل های 4 تکه ای بسیار مهم اند. برای شروع بازی، ابتدا طرح های تکمیل شده را جلوی کودکتان قرار دهید و برای تشویق کودک به ادامه بازی می توانید یک قصه دربارۀ آن پازل هم بسازید. پس از آن که کودک خوب تصویر تکمیل شده را مشاهده کرد، جلوی چشمان او یک تکه از پازل را برداشته و کمی دورتر بگذارید. بعد از کودک بخواهید که آن تکه پازل جدا شده را سر جای خودش بگذارد و شکل را تکمیل کند. سپس این کار را با تکه دیگر انجام دهید. در مرحله بعد دو تکه طرح را از تصویر اصلی جدا کنید. وقتی کودکتان توانست دو تکه طرح جدا شده را به درستی در سر جای خودش قرار دهد، طرح را به صورت تکه های جدا اما در کنار هم قرار دهید. طرح ها را آنقدر دور از هم نگذارید که او یک شکل منسجم را نتواند در ذهنش تصور کند. بلکه طرح ها را به شکل جداگانه و نزدیک هم قرار داده و از او بخواهید تا شکل را تکمیل کند. وقتی کودکتان در این بخش نیز به مهارت رسید، می توانید تکه های آن را بیشتر بهم ریخته و از او بخواهید تا آن را حل کند. شاید در ابتدا حل این مرحله از پازل 4 تکه ای کمی سخت باشد اما بالاخره با تکرار این تمرین، کودک نوپا خواهد توانست به حل مسئله دست یابد.

پازل های با قطعات بیشتر:

همان طور که در مورد بازی چهار تکه گفته شد، برای آموزش حل طرح های با قطعات بیشتر نیز یکی از شیوه های آموزش تکمیل پازل در سنین پایین، روش زنجیره معکوس است. بدین ترتیب که ابتدا تصویر کامل را به کودک نشان می دهیم و سپس یکی از قطعه هایی که تصویر را کامل می کند را از آن جدا می سازیم و از کودک می خواهیم تا آن قطعه را در جای خود قرار دهد. در مرحله ی بعد، دو قطعه را جدا می کنیم و از وی می خواهیم تا آن قطعه ها را در جای خود قرار دهد. به هیمن ترتیب پیش می رویم تا کودک مستقلاً بتواند همه ی قطعات را به هم وصل کند و تصویر کامل را به وجود آورد. البته، اگر کودک قادر به تکمیل تصویر از اول باشد، می توان از همان ابتدا از وی خواست تا تمام قطعات را در جای خود قرار دهد و تصویر را تکمیل کند. اهمیت این بازی در این است که طرح ها درباره ی موضوع هایی باشند که در محدوده ی تجربیات کودک قرار دارد و کودک پیشتر با آن آشنا شده است. تصاویر قهرمانان کارتونی همیشه مورد علاقه ی کودکان هستند و آنان با آنرها آشنایی قبلی دارند. این نمونه ها به فرهنگ جامعه و طبقه اجتماعی کودکان نیز ارتباط دارد.

چگونه یک پازل را کامل کنیم؟

اگر هم اکنون مشغول ساخت طرح هستید یا می خواهید بعد از مدت ها به سراغش بروید یا می خواهید بدانید که خبره ‌ها چگونه پاز ‌ها را کامل میکنند، این مقاله می تواند به شما کمک کند. اما در کل فقط یک روش مشخصی برای کامل کردن آن وجود ندارد که شما را یقینا از یک جعبه طرح به یک بازی ساخته شده برساند.

1. پیدا کردن یک فضای مناسب برای چیدن پازل

شما برای چیدن آن به فضایی نیاز دارید که تا زمان به پایان رسیدن مراحل چیدمان به هیچ عنوان دچار تغییر نگردد و همچنین از نور مناسب برخوردار باشد. نکته ی بسیار مهم این است که فضای کافی برای تمام شده موجود باشد.(تمامی طرح ها ابعاد ساخته شده را روی جعبه نوشته اند) همچنین شما می توانید از تخته پازل (Jigboard) و یا پد puzzlepad)) که وسیله بسیار مناسبی برای چیدن پازل میباشند، استفاده کنید. در غیره این صورت می توانید از یک میز متناسب با ابعاد پازل استفاده کنید.

2. لیست کردن و دسته بندی قطعات پازل

ابتدا تمامی قطعات را روی میز یا تخته پازل خالی کنید. مواظب باشید که قطعه ای گم نشود. من برای قطعه ها جعبه هایی را در نظر گرفتم و به شما هم پیشنهاد می کنم که از جعبه استفاده کنید و قطعات پازل ها را بر اساس رنگ و طرح های نزدیک به شکلی که روی قطعات پازل مشخص هستند، داخل این جعبه ها به دقت دسته بندی کنید.

دلایل و مزایای این تقسیم بندی قطعات پازل:

1. زمان کامل کردن را به طرز باور نکردنی کاهش می دهد.
2. پروسه حل طرح را بسیار آسان تر می کند و دیگر نیازی به برگرداندن قطعات طرح در طی حل آن ندارید.
3. اگر که آن ها را در جعبه های جداگانه قرار داده باشید، می توانید آنها را در زمان هایی که در منزل نیستید، در جایی به دور از دسترس گربه یا سگ خانگیتان قرار دهید و از گم شدن قطعات طرح جلوگیری کنید.

3. حاشیه پازل خود را کامل کنید.

بعد از اینکه دسته بندی قطعات را انجام دادید، شما می توانید قطعات لبه و محیط طرح خود را پیدا کنید. اگر که شکل طرح تان مستطیلی باشد، لبه های قطعاتی که مربوط به لبه آن هستند، دارای حداقل یک لبه کاملا صاف بوده و اگر که شکل طرح تان دایره ای است، لبه قطعاتی که مربوط به لبه طرح هستند، دارای یک برش قوس دار می باشد. معمولا از رنگ ها و طرح های الگو برای کامل کردن این مرحله استفاده کنید.

بعد از چیده شدن لبه طرح، شما تعداد زیادی سرنخ برای ادامه ساخت قطعات آن دارید.

4. سه یا چهار نقطه ساده از پازل (بر اساس رنگ یا الگو) را کامل کنید.

اکثر طرح ها شامل ترکیبی از نقاط مشخص و نقاط نامشخص می باشند. به عنوان مثال نقطه ای در کل بازی با یک رنگ خاص، به نسبت کل آن، نقطه ای مشخص به حساب می آید و نقاطی که تیره هستند و یا فضای مبهمی مانند آسمان آبی یا چمن های یک زمین می باشند، جزء نقاط نامشخص به حساب می آیند. مثلا در عکس زیر این نقاط مشخص می توانند دیوارهای آجری صورتی رنگ سمت راست تصویر و یا سایه‌ بان های بالا سمت چپ تصویر باشند.

5. بخش هایی از تصویر که کامل شد را در فریم قرار دهید.

بعد از  اینکه توانستید بخش های مشخص و ساده ای از آن را تکمیل کنید، سعی کنید محل دقیق آن ها را در طرح بیابید. برای متوجه شدن این موضوع، به تصاویر زیر دقت کنید :

6. تکرار مراحل 4 و 5

مراحل 4 و 5 را تا جایی که برایتان ممکن است با نقاط جدیدی از پازل تکرار کنید.

7. به سراغ چیدن نقاطی با رنگ ها و الگو های سخت تر بروید.

به سراغ دسته بندی هایی که برای قطعات انجام دادید بروید. هم اکنون تعداد قطعات طرح موجود در دسته بندی ها، به نسبت شروع کار، کمتر شده و می توانید نقاط و الگو های سخت را کامل کنید. در این مرحله مشخصا از روی طرحی که ساختید، باید به دنبال قطعات پازل مشخصی در میان دسته بندی هایی که انجام دادید باشید.

8. به سراغ نواحی مبهم و  بدون الگو و رنگ مشخص بروید.

با کمی دقت و حوصله، آن را به اتمام برسانید.

اگر تکه ای از پازل گم شد، چه کنیم؟

بدترین حالت در مورد چیدن این است که پس از اتمام کار، قطعه یا قطعاتی از آن گم شده باشد! در این حالت، زحمات چند روزه و گاه چند ماهه از بین می رود ولی برای هر مشکلی راه حل هایی وجود دارد. ابتدا راه های پیشگیری از این اتفاق را مرور می کنیم:

1. اول از همه پیشنهاد می کنیم که چیدن بر روی یک میز بزرگ و کم استفاده انجام شود و از نزدیک شدن کودکان، حیوانات خانگی و خصوصاً دوستان شوخ طبع یا افراد خرابکار به آن میز جلوگیری شود تا از گم شدن قطعات جلوگیری شود.
2. در هنگام چیدن، از پوشیدن لباس های گشاد (خصوصا در قسمت آستین ها) خودداری کنید؛ هنگام خم شدن روی میز و حرکت دست ها، قطعات جابه جا شده و به زمین می افتند.
3. بعد از برخاستن و ترک محل چیدمان، حتما یک نگاه به صندلی و یا زیر میز بیاندازید و لباس خود را نیز تکان دهید.
4. در صورت امکان از زمان شروع تا پایان چیدمان، از جارو کردن و نظافت آن محدوده خودداری نمایید.

راه حل قطعه گم شده پازل:

برای رفع این مشکل 2 راهکار کلی وجود دارد :

1. شرکت ادوکای اسپانیا، سیستمی طراحی کرده است که طی آن، تمامی قطعات یک طرح دارای آدرس و شماره هستند؛ برای مثال ستون 5 و ردیف 10 ، دارای شماره ترکیبی مانند E10 می باشد که با پُر کردن فرم مربوطه در سایت شرکت ادوکا و اعلام این شماره و کد طرح که بر روی کیسه ی داخلی بسته آن نیز مشخص است، می توانید درخواست آن قطعه یا قطعات گمشده را بدهید که به صورت رایگان برای شما به سراسر جهان ارسال خواهد شد و تا سال 2000، این سیستم برای کشور ایران نیز کار می کرده و بعید است که مناسبات جهانی خللی در این امر ایجاد کرده باشند.

2. ساخت قطعه گم شده:

شما می توانید با یک ابتکار ساده قطعه گم شده خود را تولید کنید. برای این کار می توانید از خمیر دوقلو میل پوکس که در بازار به خمیر دوقلو جلاسنج معروف است استفاده کنید.(با چسب دو قلو اشتباه نشود)

این خمیر دو جز دارد که یکی سفت کننده یا هاردنر است. با ترکیب این دو جز می توانید خمیری ایجاد کنید که خیلی سریع خشک می شود:

در محل خالی پازل خود، مقداری از خمیر ترکیب شده به اندازه یک نخود قرار دهید و با دست آن را فشار دهید تا همسطح پازل شده و شکل قطعه گمشده را به خود بگیرد. پس از خشک شدن، شما شکل قطعه را ایجاد کرده اید، حالا با کمی حوصله، دقت و سلیقه می توانید آن قطعه را رنگ کنید و طرح را کامل کنید. به این ترتیب، نه تنها پازل خود را کامل کرده اید بلکه تجربه ای هم در ترمیم تابلو های نقاشی یا عکس کسب می کنید.

این خمیر را از تمام فروشگاه های فروش لوازم و مصالح ساختمانی و  فروشگاه های رنگ و چسب می توانید تهیه نمایید.

در زیر توضیحات بیشتری از این خمیر را ارائه می کنیم:

خمیر دوقلوی جلاسنج، بیشترین طرفداران خود را در میان مدل سازان، ماکت سازان، ترمیم کنندگان مجسمه و ظروف عتیقه، صنعتگران و ... دارد و همچنین در منزل برای انواع مصارف از جمله آب بندی حمام و دستشویی، پرکردن منافذ و شکاف ها، موارد ترمیمی، گل سازی و... مورد استفاده قرار میگیرد. علاوه بر آن با توجه به خصوصیات منحصر به فرد خمیردوقلو، قادر خواهید بود با استفاده از ذهن خلاق خود، موارد استفاده جدید و جالب و حتی هیجان انگیز و سرگرم کننده ای برای خمیر دوقلوی جلاسنج پیدا کنید.

از جمله دلایل محبوبیت خمیر دوقلوی جلاسنج  میتوان راحتی استفاده، انعطاف پذیری، شکل پذیری عالی، سختی و دوام صد ساله پس از خشک شدن، قابلیت های سنباده خوری و برش، خاصیت رنگ پذیری و کیفیت بالا را نام برد.

سوالات رایج در این زمینه

طرز استفاده از خمیر میل پوکس:

روش استفاده از خمیر میل پوکس بسیار ساده میباشد. کافیست دو تکه از هر یک از اجزاء داخل بسته را به اندازه مساوی جدا کرده و با یکدیگر توسط مالش دست، کاملا مخلوط نمایید تا جایی که رنگی یکنواخت و بدون رگه پیدا کند، حالا خمیر به مدت حداکثر 2 ساعت (در دمای ایدآل 25 درجه سانتیگراد) طول میکشد تا خشک شود و در طول این مدت می توانید از آن استفاده نمایید. بعد از گذشت 2 ساعت که خمیر خشک شد،12 ساعت طول میکشد تا سختی نهایی خمیر به دست آید.

یکی از اجزا خمیر دوقلو قبل از اینکه با جزء دیگر مخلوط شود، خشک شده است و قابل استفاده نمی باشد در حالی که همچنان تاریخ انقضاء آن به اتمام نرسیده است. چه کار باید کرد؟

نگران نباشید! محصول سالم می باشد و تنها دلیل این اتفاق، نگهداری محصول در دمای خیلی پایین (حتی برای چند ساعت) است که از نظر شیمی به پدیده کریستالیزه (Crystallized) معروف می باشد. کافیست جزء سخت شده را برای مدت 5 دقیقه زیر نور خورشید یا روی رادیاتور شوفاژ و یا هر محیط گرم دیگری قرار دهید تا به حالت اولیه باز گردد. همچنین با کمی ورز دادن جزء سخت شده در دست نیز می توانید خمیر را به حالت اولیه باز گردانید و پس از آن دیگر جزء مذکور از حالت خمیری خارج نخواهد شد مگر در صورت مخلوط شدن با جزء دیگر.

آیا خمیر میل پوکس برای چسباندن قطعات به یکدیگر مناسب می باشد؟

هرچند که خمیر میل پوکس دارای خاصیت چسبندگی می باشد اما برای چسباندن دو قطعه به یکدیگر، پیشنهاد می کنیم به جای میل پوکس، از چسب های دوقلو اپوکسی استفاده نمایید که قدرت چسبندگی بالاتری دارند.

آیا خمیر دوقلو برای پوست بدن مضر است؟

خمیر دوقلو عموما برای پوست بدن مضر نیست، با این حال استفاده از دستکش در هنگام مصرف محصول پیشنهاد می شود.

هنگام استفاده از میل پوکس با دست، چسبندگی زیاد خمیر به دست ها باعث ایجاد مشکل میگردد، چگونه مشکل را رفع کنم؟

متاسفانه چسبندگی میل پوکس جزئی از ماهیت آن میباشد، با این حال بسته به نوع کاربرد مصرفی خود می توانید از مقداری پودر بچه یا پودر تالک استفاده نمایید و دست های خود را به پودر آغشته نمایید و شروع به مخلوط کردن خمیر کنید. همچنین در هنگام کار و شکل دهی خمیر میتوانید با مرطوب کردن دستهای خود و یا با استفاده از ابزار شکل دهی، سطح خمیر را کاملا صاف نمایید و یا می توانید از روغن وازلین استفاده نموده تا از چسبندگی خمیر به ابزار آلات و دستانتان بکاهید. (لازم به یاد آوری است که استفاده از روغن و آب میتواند در چسبندگی نهایی خمیر به قطعه یا سطح اصلی پس از خشک شدن بکاهد و پیشنهاد می شود کمترین مقدار ممکن از این مواد را هنگام کار مصرف کنید)

برای تغییر رنگ دادن میل پوکس چه پیشنهادی دارید؟

میل پوکس را می توانید در هنگام و یا قبل از مخلوط کردن، با رنگ های معدنی یا پیگمنت ها مخلوط نمایید و به رنگ مورد نظر خود تبدیل کنید و یا می توانید پس از خشک شدن خمیر،آن را با استفاده از هر نوع رنگ روغنی، رنگ آمیزی نمایید.

خمیر دوقلو را طبق دستور العمل مخلوط کرده ام ولی پس از گذشت ساعتها، خشک نشده و همچنان به صورت خمیر باقی مانده است؟!

در صورت اجرای کامل دستور العمل، احتمالا دلیل خشک نشدن خمیر، سرمای بیش از حد محیط است. 2 ساعت زمان اعلام شده توسط کارخانه، در شرایط دمای محیط 25 درجه سانتی گراد در نظر گرفته شده است و هرچه دمای محیط از 25 درجه کمتر باشد، زمان خشک شدن خمیر نیز طولانی تر خواهد شد که البته در دمای صفر و زیر صفر دیگر خشک نخواهد شد. پس شرط استفاده از خمیر دوقلو و کلیه چسب های اپوکسی، دمای بالای صفر درجه سانتی گراد میباشد.

آیا میل پوکس در داخل آب خشک می شود؟

عامل خشک شدن و سخت شدن میل پوکس، هاردنر همراه آن میباشد که به محض مخلوط شدن هر دو جزء با یکدیگر، واکنش شیمیایی خمیر شروع شده و پس از گذشت 2 ساعت، خشک می گردد و این اتفاق حتی در داخل آب نیز خواهد افتاد و مانعی برای خشک شدن خمیر ایجاد نمیکند.

آیا از خمیر دوقلو میتوان برای ساخت یا ترمیم ظروف